Tuesday, June 2, 2015

Me Maggi and Madhuri



Maggi seems to be the newsmaker of the week and of the last few weeks. This product of Nestle is more than just a brand to many Indians and I am one of them. Maggi is a name that triggers a lot of fond memories of our childhood, hostels, canteens and offices. It’s an icon of nostalgia.



Maggi- Its sight, smell and taste are reminders of happy days bygone. It was the first and only noodles known to us much before all the other brands and dishes of instant and not-so-instant noodles found their place on the racks of supermarkets and the menu cards of restaurants. Maggi is an emotion – a concoction of the feelings of love, laughter, friendship and even rivalry on who gets the greater share. The once-a-month Maggi treat sanctioned by our mom was something that my sister and I used to look forward to during our school days. Maggi is the first (and maybe only) dish that many of us learned to “cook”. There will be quite a number of us who have thanked God for creating this Manna because there have been several occasions when Maggi was the sole savior to combat the midnight hunger pangs, especially when staying in hostels. Maggi is the first thing that gave me the concept of time (albeit wrong) – the two minutes that was way too long. It was much later that I realized that the actual “two minutes” is much shorter.

Now, when Maggi is in trouble, allegedly being unhealthy and dangerous, it is as if a best friend is in trouble, accused of some wrong-doing. It’s a testing time for all Maggi fans. We can always stand by our friend, but can never support the wrong deed.

Along with Maggi, another beloved of mine is in trouble. That is Madhuri Dixit – an artist I admire. An actor par excellence. A wonderful dancer. Her enthralling foot movements and unmatched grace and expressions are a visual feast to devour any day. A complete package of beauty, talent and hard work. Add to that the decorum she observes and the grandeur she exudes and that’s why I respect this lady. To this day, any movie or song of Madhuri Dixit glues me to the television just to see her and her smile. “Her smile should be enough to solve all problems” was what my friend commented when we discussed the problem that has befallen her. 



Maggi and Madhuri are both reminders of my good old school days, although they were not connected at that time. Recently the two got associated with each other and have now landed in trouble. For those who don’t know the story yet, the following details are for you. Madhuri Dixit became the brand ambassador for Maggi noodles and was also the model for the advertisement of the same. A few days back it was found that samples of Maggi collected from some parts if U.P. contained added Monosodium Glutamate (MSG) and lead in excess to permissible levels. As per news reports FSDA (Food Safety and Drug Administration) has initiated inquiry and has asked FSSAI (Food Standards and Safety Authority of India) to cancel the license of Maggi Noodles.



As much as I like Maggi and the memories associated, I do not support or justify the product if it is harmful to the users. However, one needs to know that MSG is not something that one has to panic about. It is the sodium salt of glutamic acid and occurs naturally in tomatoes, mushrooms,  and even potatoes. This is that which lends the distinctive flavor to tomato and soy sauce-the flavor termed as “umami” –the fifth flavor after sweet, salty, bitter and sour. Beyond a level, this MSG can be harmful as can be many other ingredients like salt, sugar and fats. Higher consumption of MSG is believed to cause palpitation, headache, nausea etc termed as the “Chinese Restaurant Syndrome”. Consumption of MSG at high levels may lead to dementia and cancer is what some researchers say. At the same time, there have been also been reports saying that MSG is not as harmful as being made to believe and linking cancer to MSG is based on anecdotal evidences. That MSG tolerance for different individuals is different is also to be noted. Presence of lead in this food item has to be taken seriously if it is beyond certain permissible level and reports obtained so far from different sources vary in the levels of MSG and lead.

After reading varied views on MSG and its health aspects I am now confused. We can leave it for the experts to decide and pass a verdict as to whether Maggi is harmful or not. I do not intend to debate on that here. The rest of what I have to say is based on the worst assumption that Maggi IS indeed harmful. Then the decision of the authorities to cancel the license of Maggi would be a welcome move.

What is incomprehensible, though, is the legal action to be taken against the Bollywood stars Madhuri Dixit, Amitabh Bachan and Preity Zinta for endorsing the product. A lawyer has filed a suite stating that with that advertisement Madhuri Dixit has “misled” the public. In this context, a few doubts arise in my mind which I list below.

How can the model be held “responsible” for the product? If they are talking about cancelling the license of Maggi, that implies that the brand currently HAS a license. Is it wrong on the part of the brand ambassador/model to endorse a product which has a license? Is he /she supposed to make enquiries about the quality of the product when the license granted confirms the quality? Whose job is it to check the quality of these products? The model? The Brand Ambassador? The advertising agency? Or the government agencies? Isn’t there any mechanism for the quality testing of products that reach the market or is that left for model to do? If there is indeed a government mechanism to do the quality check which results in the license, what is the issue in endorsing a product that has successfully “passed the test”? If on a later occasion, the product is found to be harmful whose fault is that? Somehow my logic fails to see that the brand ambassador should be held responsible for the quality of the product. All one can expect him or her to possess is the moral obligation to society regarding the product they endorse, and this, I am afraid, is a subjective matter.

Agreed that Maggi noodles, or any other noodles for that matter, is not a healthy choice of food. Neither are the other fast food items (again containing MSG and God knows what else!) and all the aerated drinks like coca cola and pepsi. Even the street food contain MSG as taste enhancers. Coca cola, apparently is equivalent to toilet cleaning lotion (saw that on some social networking site). So, are all the brand ambassadors/models endorsing these food and drinks going to be sued as well? If YES, then as a better option, why don’t we first ban these products? If NOT, then why only Madhuri  Dixit and Amitabh Bachan? The issue, I think, boils down the question: Is the focus on suing the wrongdoers or on banning the products and thus saving humanity? Who the wrongdoers are is also a relevant question under this context where all these potentially harmful products are in market for public consumption after quality checking by government agencies and come with a stamp of approval on them. Also, I cannot help wondering if the same legal action would be taken if the model was a lesser known person. Is it not the jealousy and sadist mentality of a few human beings that is behind this legal action against celebrities?



Recently, I got a forwarded message on WhatsApp, apparently from the Prime Minister of India. He exhorts the people to shun foreign products like Coca cola and Pepsi and go for options like tender coconut, lemon juice and sugar cane juice. The reason stated is not the health aspect but the economy aspect. If at least 10% of the coke drinkers switch to desi drinks, we will be depriving the Americans of 7000 crores USD each day and helping the farmers of our country to prosper, says the message. I do not know if the statistics are right or if the message itself is from the PM. I am left with a doubt, all the same. Why don’t we just ban those drinks and save the economy of the country and the lives of the people here. Even if we do boycott all these drinks and go for fruit juices, who will ensure that the fruits are free of pesticides and artificial ripening agents? So, where is the safety at the end of all this?

I am no economist, politician or corporate person and hence I do not understand the double standards here.  The authorities do not think twice before banning the supply of eggs to undernourished kids of Madhya Pradesh, solely on religious grounds. Then why not ban these harmful products rather than sue the brand ambassadors?

It may also be noted that it is not just the food products that are harmful. Most of the cosmetics also contain harmful ingredients. Even the electronic gadgets pose long term harm to the human generation. Banning all these products is not practical, I agree. So, do we sue the brand ambassadors of these products? Then half the Bollywood will be behind court cases. 

We cannot stay away from all these products forever. Wise choices and judicious usage is the key to the problem. Regular quality testing at each stage is important and the product, whatever be it, should be banned if the usage leads to lethal conditions. In other cases, the consequences of the usage of the product should be clearly stated on the package. Once license is given to a company for the manufacture of a product, it is the responsibility of the government agencies to ensure that appropriate statutory warnings are issued. Next step is to create awareness of all this among the public. This must be done as part of the school curriculum and through popular media. That is what a responsible government should do.


All this said, I must highlight that the responsibility does not lie with the government alone. The public, which includes you and me, should be responsible for their actions and choices. If, after all these warnings and awareness programme, people still consume these products then the responsibility is theirs too. We cannot even state reasons like illiteracy or ignorance  for this behavior of people as the consumption of fast food, drinks, cosmetics are majorly among the educated and well-informed lot. It is sheer negligence. It is high time we take up responsibility for our choices. If after all this discussion I go and eat Maggi or sip coke (which I might do), then that is solely and purely MY fault and not Madhuri’s. 

Picture Courtesy:
https://www.maggi.in/maggi_goodies.aspx
http://www.indiantelevision.com

Friday, May 29, 2015

വിവരങ്ങള്‍ വിരല്ത്തു്മ്പില്‍?



ചില ദിവസങ്ങളില്‍ ചിലരുമായുള്ള ചര്‍ച്ചകളില്‍ നിന്ന്,  സംഭാഷണ ശകലങ്ങളില്‍ നിന്ന്, വീണു കിട്ടുന്ന അറിവിന്‍റെ മുത്തുകള്‍ അമൂല്യങ്ങളാണ്. ചിലപ്പോളൊക്കെ ഇത് ആകസ്മികമായി സംഭവിക്കാം എന്നാല്‍ ചില അവസരങ്ങളില്‍ ചില  പ്രത്യേക സംഗതികളെ കുറിച്ചുള്ള വിവരം അന്വേഷിച്ച് കണ്ടു പിടിക്കുക തന്നെ വേണം..അതറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാലയിരിക്കും ഓര്‍ക്കുക “ഈക്കാര്യം ഞാന്‍ എന്ത് കൊണ്ട് ഇതു വരെ അറിഞ്ഞില്ല ?” (ആ..എല്ലാറ്റിനും അതിന്റേതായ സമയമുണ്ട് ദാസാ ..അല്ലെ?)

വിവരസാങ്കേതികത അതിന്റെ  പാരമ്യത്തില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ഇന്നത്തെ കാലത്ത് ഒരു വിഷയത്തെ അറിയുക അല്ലെങ്കില്‍ കണ്ടു പിടിക്കുക നിഷ്പ്രയാസമായി ചെയ്യാവുന്ന ഒന്നാണ്. Google ചെയ്‌താല്‍ തന്നെ ഒരു വിധം കാര്യങ്ങളൊക്കെ കിട്ടും..അതുമില്ലെങ്കില്‍ facebook –ഇല്‍ ഇക്കാര്യം ചോദിച്ചോണ്ട് ഒരു status ഇട്ടാല്‍ മതി. പിന്നെ വിവരപ്രവാഹമായിരിയ്ക്കും. അതുമല്ലെങ്കില്‍ ഏതെങ്കിലും WhatsApp group ഇല്‍ ചോദിച്ചാല്‍ മതി..ഏതായാലും വിവരങ്ങള്‍ വിരല്‍ത്തുമ്പില്‍ തന്നെ. 

ഇത്തരം ഒരു മിന്നല്‍ വിവരശേഖരണം നടന്നു ഇന്നലെ…അങ്ങനെ ഇന്നലെ എനിക്കും എന്റെ ചില സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കും വെളിപാടിന്റെ ദിനമായിരുന്നു. 

എല്ലാം തുടങ്ങുന്നത് ദൂരെ Scotland രാജ്യത്തിലെ Glasgow യില്‍ നിന്നാണ്. അവിടത്തെ University യില്‍ ശാസ്ത്രഞ്ഞനായ എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത് സദാ “ദേഹൈസ്ഥിതി കേവലമാസനെഷു” mode-ഇല്‍ ആണ്. അതായതു കക്ഷിയുടെ ദേഹം മാത്രമേ അവിടെയുള്ളൂ മനസ്സ് ഇങ്ങകലെ ഈ കൊച്ചു കേരളത്തിലാണ്. That’s the level of nostalgia. അതു കൊണ്ട് തന്നെ പതിവായുള്ള ഞങ്ങളുടെ WhatsApp ചര്‍ച്ചകളില്‍ മലയാള സിനിമയും സാഹിത്യവും സംഗീതവും രാഷ്ട്രീയവും നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കും. മലയാളത്തില്‍ പുതുതായി വരുന്ന ഗാനങ്ങളേയും short films നെയും പറ്റിയുള്ള updates എനിക്ക് കിട്ടുന്നത് അങ്ങ് scotland-ല്‍ നിന്നാണ്.

ഭക്ഷണവും ഭക്ഷണശാലകളും ഞങ്ങളുടെ സംഭാഷണത്തിലെ പതിവ് വിഷയങ്ങളാണ്. കേരളത്തിന്റെ ഭക്ഷണപറുദീസയായ കോഴിക്കൊടിന്റെ സന്തതിയായ എന്നോട് ഇക്കാര്യത്തില്‍ പാലക്കാട്ടുകാരനായ അദ്ദേഹത്തിനു വളരെ മതിപ്പും ബഹുമാനവും അല്പം അസൂയയുമാണ്. ആ മതിപ്പ് നിലനിര്‍ത്താന്‍ ഞാന്‍ കര്‍ത്തവ്യനിരതയായ് അശ്ലാന്തം പ്രവര്‍ത്തിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു. (എന്ത് “കര്‍ത്തവ്യം” എന്നതിന് വിശദീകരണം ഒന്നും വേണ്ടല്ലോ എന്റെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്ക്…)

അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു നാള്‍ ഈ സുഹൃത്ത് എന്നോട് പറഞ്ഞു..“സുര്യ Media One channel-ല്‍ മാമുകൊയയുടെ programme “makkani” കാണാറില്ലേ?, അതില്‍ food, food and food! മലബാര്‍ special മജ്ബൂസ്, കുഴിമന്തി എല്ലാം കാണിക്കുന്നുണ്ട്. ങ്ങളെ കൊയിക്കൊട് icecream പൊരിച്ചതൊക്കെ കിട്ടുംലെ?” ഒരു കുട്ടിയുടെ ആവേശത്തോടെയും നിഷ്കളങ്കതയോടെയും ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍ ചോദിച്ചു.
ആ പരിപാടി ഞാനിതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലെങ്കിലും പറഞ്ഞ items ഒക്കെ സുപരിചിതങ്ങളായിരുന്നു. 
ഞാന്‍ സലിംകുമാറിന്റെ “ഹോ! ഇതൊക്കെയെന്ത്!” എന്ന ഭാവത്തില്‍ പറഞ്ഞു. “ Of course! I have had all this..” “Fried icecream എനിക്കത്ര ഇഷ്ട്ടമല്ല “ എന്ന അഭിപ്രായപ്രകടനവും നടത്തി, to make my statements seem more authentic. (പൊരിച്ച icecream ഇഷ്ടംമല്ല എന്നതു നേര് തന്നെയാണേ)

പിന്നെയും രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്റെ Scot സുഹൃത്ത് വീണ്ടും വന്നു ചോദിച്ചു. “എന്താ സൂര്യേ ഈ “makkani”?”
മറ്റെന്തോ പണിയില്‍ വ്യാവൃതയായ എന്റെ ( സത്യം, ഞാന്‍ മറ്റു പണികളും ചെയ്യാറുണ്ട്..) response വൈകിയപ്പോള്‍ കക്ഷിക്ക് ഒരു ശങ്ക…
“ങേ …തെറിയോന്നുമല്ലല്ലോ..! ഏയ്‌ ആവില്ല മാമുകോയ സാഹിബിന്റെ programme ന്‍റെ പേരാ. ഞാനന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ?”

ആ ചോദ്യം എന്നെ കുഴക്കിക്കളഞ്ഞു. ഈ “makkani” എന്താ സംഭവം എന്ന് എനിക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ ഈ ദുഃഖസത്യം ഞാനെങ്ങനെ വെളിപ്പെടുത്തും! Prestige issue ആണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണക്കില്‍ “സൂര്യ” എന്നാല്‍ ഒരു ഭക്ഷണവിജ്ഞാനകോശം ആണ്. പോരാത്തതിന് ടോണിക് പോലെ എന്നും നാല് നേരം ഞാന്‍ കോഴികോട്മാഹാത്മ്യം വിളമ്പുന്നുമുണ്ട്. അങ്ങനെയിരിക്കെ “ “makkani” എന്താണെന്ന്‍ അറിയില്ല”  എന്ന് ഞാനെങ്ങനെ പറയും! ഇതില്പരമൊരു ക്ഷീണമുണ്ടോ???‼‼ എനിക്ക് തല കറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി. വിയര്‍പ്പുതുള്ളികള്‍ നെറ്റിയില്‍…കിതപ്പ്, സങ്കോചം..അപ്പോളും WhatsApp-ല്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ messages തുടരുകയായിരുന്നു.
“ സൂര്യേ..”,
“എന്താ മിണ്ടാത്തേ?”
“പോയോ?”,
“What is makkani?” ……

എന്റെ കിതപ്പ് കൂടി. ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ വര്‍ധിച്ചു..
“ഈശ്വരാ എന്തെങ്കിലുമൊന്നു ഉടനെ ചെയ്തെ പറ്റൂ..ഇയാളെ ഒന്ന് അടക്കി നിര്‍ത്തണമല്ലോ!” ഞാന്‍ ഒരു അടവ് പ്രയോഗിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.
Typed a message “ I thought it is “makhani”-meaning "buttery” as in “dal makhani”. അല്ലെ? “ ഞാന്‍ വളരെ നിഷ്കളങ്കതയോടെ ചോദിച്ചു. 

ഇടയ്ക്ക് ലാബില്‍ experiment ചെയ്യാന്‍ പോയതോണ്ടാവും,  എന്റെ message അദ്ദേഹം ഉടനെ കണ്ടില്ല..ഭാഗ്യം.. നിലനില്പിനുള്ള തന്ത്രങ്ങള്‍ മെനയാന്‍  കുറച്ചു സമയം കിട്ടുമല്ലോ. ഇതിനിടയില്‍ ഈ വിഷയത്തില്‍ ഒരു ഗവേഷണം നടത്താന്‍ ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. Google ചെയ്തിട്ട് കാര്യമുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല. അത് പുള്ളി ചെയ്തു കാണും. എങ്കിലും ഒരു ശ്രമം നടത്തി. It said “makhani means buttery as in paneer or dal makhani” ! ഞാന്‍ പയറ്റിയ അതെ അടവ് Google എന്നോട് പയറ്റുന്നു! 

ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും Facebook-ല്‍  ചോദിച്ചാല്‍ original ചോദ്യകര്‍ത്താവ് തന്നെ അത് കാണും. എന്റെ ദുരഭിമാനം അതനുവദിച്ചില്ല. പെട്ടെന്നാണ് ഞാന്‍ എന്റെ schoolmates-ന്‍റെ WhatsApp group ഓര്‍ത്തത്‌. ആ group-ല്‍ കുറെ ഇത്താത്തമാരുമുണ്ട്. If “makkani” is related to malabar muslim cuisine, they will know..അങ്ങനെ അര്‍ദ്ധരാത്രിയക്ക് പ്രത്യാശയുടെ കിരണങ്ങള്‍ കണ്ടു തുടങ്ങി. ഞാന്‍ എന്റെ സംശയം അവിടെ അവതരിപ്പിച്ചു. 

“ What is the meaning of ‘makkani’ in the context of malabar cuisine? Is it the same as ‘makhani’ as in ‘dal makhani’?” 

അഞ്ചു മിനിട്ടായിട്ടും 60 members ഉള്ള ആ group-ല്‍ നിന്ന് No response!
“ഈശ്വരാ മറ്റേ ചങ്ങായി ഇപ്പോ വരുമല്ലോ.. “ഈ ‘makhani’ അല്ല സൂര്യേ ആ ‘makkani’ ”  എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട്” !
ഇവിടെ groupല്‍ ആരെയും കാണുനുമില്ല. 
“ ഹോ! എവിടെ എല്ലാരും?? ഒരാവശ്യം വന്നാല്‍ ഒന്നിനേം കാണാനില്ല.” ഞാന്‍ പിറുപിറുത്തു. 

ഒരു മാലാഖയെ പോലെ അപ്പോള്‍ ജസീല അവതരിച്ചു.
“makkani must be makhani only” വേറെ meaning ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല.”
“ഹോ സമാധാനമായി! ഞാന്‍ അവിടെ പറഞ്ഞത് ശെരി തന്നെ “ എന്നാശ്വസിക്കുമ്പോഴേക്കും അപ്പുറത്ത് ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍ എത്തി പറഞ്ഞു.. “സുര്യെ..ഞാനും ആദ്യം makhani ആണെന്ന വിചാരിച്ചേ. , but it is pronounced differently..like. “makaani”… 

“ശോ ഇനിയിപ്പോ എന്ത് ചെയ്യും” എന്ന് വിചാരിക്കുമ്പോള്‍ groupല്‍ ശാലിന വന്നു പറഞ്ഞു. “It’s makhani only Surya…meaning buttery”
ശാലിന യുടെ confirmation കൂടെ ആയപ്പോള്‍ എനിക്ക് ധൈര്യം കൂടി. ഞാന്‍ ശാസ്ത്രജ്ഞ്സുഹൃത്തിനോട് പറഞ്ഞു: “ഇതത് തന്നെയാ .. എന്റെ കൊയികോടന്‍ ഇത്താത്ത friends ഒക്കെ പറഞ്ഞു."

He was still not convinced. “Media One ലേ പരിപാടി എന്ന് പറയൂ അവരോട്”… ഞാന്‍ ഒരു പൈപ്പ് ലൈന്‍ ആയി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്ക്യാണ് എന്ന് തിരിച്ചരിഞ്ഞ നിമിഷമായിരുന്നു അത്. 

ശാസ്ത്രജ്ഞന്‍ തെളിവുകള്‍ നിരത്തി തുടങ്ങി.. Media One ലേ “makkani” programme ന്‍റെ link തന്നു. “അത് കണ്ടു നോക്കു സൂര്യേ… “makhani” എന്നല്ല പറയുന്നത് . “makkaani” ആണ്..അതെന്താ കൂട്ടുകാരി?..പറയൂ..” I could see that he was getting desperate. “ദൈവമേ ഈ makkani എന്താന്ന് അറിയാതെ ഇയാള്‍ക്ക് വല്ല nervous breakdown സംഭവിക്കുമോ? അതിനു ഞാന്‍ ഉത്തരവാദി ആകുമോ? ഭാരയും ചെറിയ കുഞ്ഞുമൊക്കെയുള്ള  ആളാ..ആ കുടുംബത്തിന്റെ ഭാവി ഇപ്പൊ എന്റെ കൈയ്യിലാണല്ലോ..” 

ആത്മവീര്യം ചോരാതെ നോക്കണം ഇപ്പോള്‍..ഞാന്‍ വേഗം link മറ്റേ ഗ്രൂപ്ല്‍ ഇട്ടു…എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു..”ദാ ഇതില്‍ പറയുന്ന makkaani ആണ് ഞാന്‍ ചോദിച്ചേ..”


അപ്പോളേക്കും ശലിനയുടെ വോയിസ്‌ message വന്നു..അവള്‍ അവളുടെ family groups-ല്‍ ഒക്കെ ഈ message വിട്ടിട്ടുണ്ട്. “എവിടെന്നെങ്കിലും മറുപടി വരും സൂര്യ” ..ശാലിന എനിക്ക് ധൈര്യം പകര്‍ന്നു. അപ്പോഴാണ്‌ കുറ്റിചിറയുടെ സ്വന്തം പൊന്നോമനപുത്രിയും group-ലേ ഒരു silent member-മായ ശാനില തന്‍റെ ആറു മാസം നീണ്ട മൌനത്തിനു വിരാമമിട്ടത്. “Surya..”makkani” means restaurant in kuttichira”.
ഹോ. ഒരു വേനല്‍ മഴ പെയ്തത്തിന്റെ കുളിര്‍മയാണ് അപ്പോള്‍ അനുഭവപ്പെട്ടത്. 

Shanila യുടെ typed messages ന്‍റെ പിന്നെ ശാലിനയുടെ വോയിസ്‌ messages തുരതുരെ വന്നു “makkaani” pronounced as “മക്കാനി ” means “ചായക്കട“ in Kuttchira language. ശാലിന യുടെ messages-ല്‍ നിന്ന് അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ നിന്നും ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായി..ഈ makkaani എന്താണെന്നു അറിയ്യാതെ, കണ്ടുപിടിക്കാനാവാതെ  അവളും neurosisല്‍  തുടങ്ങി  psychosisന്‍റെ – ചിതഭ്രഹ്മതിന്റെ- സങ്കീര്‍ണ്ണമായ മേഖലകളിലൂടെ സഞ്ചരിച് വല്ലാത്ത ഒരു stage-ല്‍  എത്തി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നുവെന്ന്.

അങ്ങനെ makkaani എന്നാല്‍ ചായക്കട ആണെന്ന് അറിഞ്ഞതോടെ ഞാനത് എന്റെ സുഹൃത്തിനോട് പറഞ്ഞു അദ്ദേഹത്തെ സന്തുലിത മാനസികവസ്തയിലെക്ക് പിടിച്ചു കയറ്റി..ഒപ്പം ഞാനും കയറി. ശുഭം! 

ഏതായാലും ഒരു ചായക്കടയ്ക്കു ഈ കൊയിക്കോട് രാജ്യത്ത് ഇങ്ങനെയും പറയുമെന്ന് ഞാനും ആ group ലേ എനെറെ പല കൂട്ടുകാരികളും ഇന്നലെ മനസ്സിലാക്കി…പ്രസ്തുത കുറ്റിചിറയില്‍ നിന്ന് ഏതാനം കിലോമീറ്റര്‍ അകലെ ജീവിച്ച ഞാനും കുറ്റിചിറയില്‍ തന്നെ വേരുകളുള്ള എന്റെ ചില കൂട്ടുകാരികള്‍ക്കും ഈ പ്രയോഗം അന്യമായി തോന്നിയത് ആഗോളവത്കരണത്തിന്‍റെ മറുവശമാണോ?  ഈ ചെറിയ സംഭവത്തിലൂടെ മറ്റു പലതും ഓര്‍മ്മിപ്പിയ്യ്ക്കപെട്ടു. എത്രയേറെ വിദ്യസമ്പത്തും അനുഭവസമ്പത്തും ഉണ്ടായാലും ഒരു പാടു കാര്യങ്ങള്‍ നമുക്ക് അറിയാത്തത്തും ഈ ലോകത്തുണ്ടെന്ന് മാത്രമല്ല..അവ പലപ്പോഴും വളരെ ചെറുത് അല്ലെങ്കില്‍ നിസ്സാരമെന്നു നമ്മള്‍ കരുതുന്ന സംഗതികള്‍ ആയിരിയ്ക്കും. പഴമയുടെ ഇത്തരം കഥകളും പ്രയോഗങ്ങളും സമ്പ്രദായങ്ങളും കാലത്തിനു കാഴ്ച വെയ്ക്കണോ അതോ കാലാതീതമായി കാഴ്ചവട്ടത്തു വെയ്ക്കണോ എന്നതും ചിന്ത്യം. വിവരസാങ്കേതികതയുടെ ഈ നവയുഗതിലും Google ചെയ്ത് കണ്ടുപിടിക്കാനാവാത്ത പല കാര്യങ്ങളും നമുക്ക് ചുറ്റുമുണ്ട്. അവ നമുക്ക് പകര്‍ന്നു തരാന്‍ നമ്മുടെ അപ്പനപ്പൂപ്പന്മാര്‍ തന്നെ വേണം. അവ ആര്‍ജിച്ചു അടുത്ത തലമുറയ്ക്ക് കൂടെ പകര്‍ന്നു കൊടുക്കാനുള്ള നമ്മുടെ കടമ മറക്കാതിരിക്കാം നമുക്ക്.